Verslag van de Nacht van Nederland
Zaterdag 15 oktober was het dan zover. Paul en Rogier stonden voor de 5e keer aan de start van de Nacht van Nederland, uitgezet door Eric Klunder (bekend van de Rally van de Grensstreek en vanaf 2017 ook de Gelderlandrit). Rond de klok van 3 uur waren we op het marktplein in Wijk bij Duurstede, inmiddels al een aantal jaren de vaste startplaats van de Nacht en dit jaar was het voor het eerst toch echt krap met auto's op het plein.
Het was te merken dat Rogier al sinds april niet meer aan een kaartleesrally had deelgenomen want het begin was enorm stroef en we moesten echt weer even inkomen en op de bordjes letten. Dat bleek ook gezien het feit dat de eerste letter, een B welke een doodsimpele langsrijder was niet werd gezien.
Na TC 1 was er direct een mooie constructie via een pijl middels de een na kortste route naar een punt om vervolgens over de pijl weer verder te rijden echter was 1 van de letters op deze combinatie verdwenen wat menigeen in verwarring bracht. Vlak voor TC 2 zagen wij vervolgens, samen met meerdere deelnemers, de oranje notabene dubbele dwangpijlen niet en misten we hierdoor de sluitstempel voor de TC.
Nog druk napratend over de, in onze ogen niet aanwezig zijnde, sluitstempel voor de vorige TC missen we prompt een controle op een klein parkeerterrein direct na TC2 en zo zijn onze 3 fouten in het eerste traject een feit.
Vervolgens via lange halen snel thuis door de polder richting de eerste rustpauze bij Restaurant Schokkershaven. Helaas hadden Hermen en Fred hier al problemen met de dynamo en leek het voor hen een lange nacht te worden. Wij hadden absoluut geen goed gevoel na het eerste traject omdat naar onze mening de bordjes toch niet overal even logisch waren weggezet wat Rogier als navigator nog wel eens in onzekerheid bracht maar tot de verbazing stonden we na traject 1 toch op een keurige 2e plaats achter Wytze en Rutger en bleek dus dat wij niet de enigen waren geweest met wat problemen in het eerste traject. Met deze wetenschap op zak besloten we er eens goed voor te gaan zitten want het verschil was nog maar 2 bordjes en dit was nog te overbruggen, Wytze en Rutger niet verder laten uitlopen was het plan gezien het feit dat de nacht nog lang was en er nog veel kon gebeuren.
Toen we vertrokken bij TC3 na de eerste pauze was het duidelijk dat dit wel eens een lange nacht kon worden zoals een aantal jaren terug. De mist kwam opzetten en bij vlaggen was de mist dermate dicht dat het stapvoets rijden als gevolg met zich meebracht. We besloten rustig aan te doen en niks te forceren, wij zelf en de auto heel aan de finish is voor ons toch nog steeds het credo voor iedere wedstrijd waar we aan de start verschijnen.
Helaas bleek achteraf traject 2 toch de nekslag voor onze te zijn met het oog op een 4e overwinning. Ik denk dat we de ogen tijdens die etappe toch echt in de broekzak hebben gehad want voor TC4 hadden al 4 bordjes gemist, 1 meetfout van Rogier waar een nauwelijks meetbaar verschil tussen zat (lees circa 50 meter op 10 kilometer), maarliefst 2 langsrijders midden in de Noordoostpolder en 1 bordjes in een onbegaanbare zandweg waar we goed in de gaten werden gehouden door de lokale bosjesman. Hier stond volgens Eric toch echt een O met Hier Keren opdracht echter deze hebben wij nooit gezien ondanks het feit dat we 2 keer tot op het hek van de boswachter zijn opgereden (uiteindelijk bleek deze ook te zijn weggehaald). Hierdoor enigszins in verwarring gebracht en allerlei alternatieve routes gezocht om alles toch op te halen maar helaas zonder resultaat. Uiteindelijk op de laatste mogelijkheid een letter K met Hier Keren gevonden en dus maar doorgereden naar het volgende punt. Toch blijft het voor ons moeilijk te bevatten dat we dermate veel langsrijders hebben gemist, zeker gezien het feit dat het aardedonker was en we toch ook niet bepaald een gebrek aan licht hadden. Toch niet helemaal goed geconcentreerd blijkbaar. De rest van het traject verliep goed en tot we in het gebied van de, later zou blijken, nieuw bedachte prijspakker kwamen. Een lastige situatie met een aantal omrijconstructies over elkaar en een combinatie welke indien juist uitgevoerd een leuke attentie voor de desbetreffende navigatoren zou opleveren. We vonden de prijspakker wel echter helaas in een verkeerde volgorde waarvoor we al gestempeld hadden en dus de totale combinatie fout hadden (maarliefst 3 fouten leverde dit ons op). Het totaal in dit traject kwam daarmee op 6 fouten zagen we in de tussenstand in de prachtige schuur van Healey4U.
Wilbert Peters bedankt voor de fijne ontvangst en prachtige ambiance. Resultaat van de tweede etappe was wel dat we gezakt waren naar een 4e plaats en helaas inmiddels 6 bordjes meer hadden gemist dan Wytze en Rutger welke na deze etappe de eindzege al leken binnen te hebben.
Na een heerlijke bak koffie en een lekker warm broodje knak begon de nacht nu echt, rond 1 uur in de morgen vertrok het hele veld terug richting Wijk bij Duurstede. Toen de druk er gezien de tussenstand vanaf was hebben we besloten er maar het beste van proberen te maken en in het derde traject lukte dit ook redelijk, met slechts 1 gemiste controle (een langrijder in een haakse bocht naar links) hielden we een goed gevoel over aan dit mooie traject. Gelukkig trok vlak na de start van het derde traject de enorm dichte mist op en werd het rijden ook weer plezierig voor Paul.
Helaas waren wij niet de enigen die dit traject goed waren doorgekomen, we stegen ondanks onze 1 fout niet en bleven op de 4e plaats staan.
Na een welkome warme hamburger met gebakken uien en lekkere koffie te hebben genuttigd bij het wederom fantastische Café René in Elburg gingen we nog maar eens zitten voor het laatste stukje, we wilden tenslotte kost wat kost van de 4e plaats af. We werden in 2013 al eens vierde en dit waren we niet van plan nog een keer te laten gebeuren. Bij het vertrek van TC9 kregen we een kleine inleg voor de blinde lijn welke nog niet in het routeboek zat maar deze leverde gelukkig geen problemen op. Na een grensbenadering waarop we helaas 1 stempel misten door een verkeerde interpretatie van Rogier kregen we voor het eerst in 6 edities Nacht van Nederland een regularity voorgeschoteld en dit was er niet zomaar 1. Op een klein industrieterrein net buiten Veenendaal had Eric een regularity bedacht op een bol-pijl zonder afstanden. We kwamen goed weg bij de regelmatigheid tot het moment dat we rechtsaf moesten slaan, dit was nauwelijks een weg te noemen over een parkeerterrein tussen 2 bedrijven door en hier zagen we de volgende situatie aan voor de eindeweg uit de bol pijl echter bleek dit niet zo te zijn. Helaas stonden er blijkbaar op deze regularity maarliefst 7 controles welke in de juist volgorde moesten worden aangedaan en hierdoor werd je eigenlijk dubbel gestraft. We besloten de regularity dus te laten voor wat het was en maar zoveel mogelijk bordjes in de juist volgorde te zoeken. Uiteindelijk vonden we er 5 van de 7 en met 2 gemiste bordjes verlieten we het parkeerterrein.
Eerlijkheidshalve dien ik wel te vermelden dat de bol pijl hoogst inconsequent was opgesteld en dit in mijn ogen veel gevaar met zich meebracht. Je rijd op een bepaald moment met zeker 10 zoekende auto's op een industrieterrein rond na ruim 14 uur sturen en de in eerste instantie duidelijk in de bol pijl herkenbare kruisingen verdwijnen na een aantal situaties ineens compleet van de bol pijl op plaatsen waar overig rallyverkeer van alle kanten komt aangereden. In onze ogen totaal onverantwoord, 100% onveilig, een klein wonder te noemen dat is het goed gegaan en ook absoluut niet handig met het oog op de verstrekte vergunningen voor dit soort evenementen. Een van de hoofdzaken waarom we toch de overstap naar het Legend spelletje gaan maken, het gevaar op afgesloten klassementsproeven is vele malen kleiner!
Dat deze regularity niet goed in elkaar zat was ook zichtbaar in de einduitslag, geen enkele equipe had de GTC juist aangedaan/binnen de tijd aangedaan en dit moet toch niet het idee zijn van een regularity.
Na de regularity zonder al te veel problemen het laatste stukje naar Wijk bij Duustede volbracht en tot onze grote verbazing zijn we ondanks de problemen in het laatste traject toch nog op een 2e plaats algemeen geëindigd. Hier zijn we absoluut tevreden mee en we vinden ondertussen al 6 jaar dat dit gezellige en zware evenement meer deelnemers verdient dan het krijgt.
Eric en zijn team zijn met recht 1 van de meest toegankelijke organisaties van Nederland, ze zijn absoluut niet foutloos maar zijn ook niet de minsten om hun fouten toe te geven en wat te doen met de feedback van mensen die de evenementen al langer rijden!
Chapeau aan de organisatie en hulde aan alle marshalls die de hele nacht in de weer zijn geweest om dit avontuur voor ons als deelnemers weer mogelijk te maken.
Nu snel de knop omzetten voor de Limburgia van volgend weekend. Mens en machine voorbereiden op de voor ons waarschijnlijk laatste wedstrijd van het jaar. We zakken vrijdagavond af naar Zuid-Limburg om hier zaterdagmorgen vroeg te starten aan het tweedaagse avontuur met de finish in het Van der Valk Hotel in Verviers.
Updates volgen spoedig.
