Verslag Coppa d'Europa 2017
Begin april was het dan eindelijk zo ver. We hebben in de loop der jaren toch al aan aardig wat (verschillende) evenementen meegedaan echter was de Coppa d'Europa een evenement dat al sinds dag 1 in de planning stond om een keer te rijden. Door een gebrek aan tijd en budget kwam het er eerdere jaren niet van maar op 6 april was het dan zover, deelname aan de Coppa d'Europa was een feit.
In eerste instantie was het plan om deel te nemen met de rode Alfa Romeo Sprint waarmee Paul al diverse keren in de top van de Tulpenrallye is gefinisht en wij samen onder andere de Nacht van Nederland op onze naam hebben geschreven. Toen we erover gingen nadenken leek dit ons toch een minder goed plan in verband met de terugreis vanuit Munchen, de Sprint is op de snelweg niet bepaald een comfortabele auto. Naar aanleiding hiervan toch maar gestart in de bekende Giulia waarmee we in 2016 nog aan de Nacht van Nederland en de Limburgia hebben deelgenomen.
Marcel van Leeuwen, een vriend van Paul en bekende naam uit het moderne rallycircuit wilde proeven aan een historische wedstrijd en nam deel in de Alfa Romeo GTV van Paul. Hij werd bijgestaan door Dustin, voormalig navigator en het neefje van Paul.
Op 6 april was het dan zover, we spraken af in Gilze en reden vanaf hier op het gemak naar Maastricht, startlocatie op donderdagochtend. De auto's liepen soepel en Marcel kon op deze manier vast een beetje wennen aan de Alfa, toch een heel andere auto dan een moderne rally Evo. Na een lange winterstop was het een leuk weerzien met diverse deelnemers en na een klein biertje besloten we eerst de tripcheck te rijden. De wedstrijden van Rene en Rudolf worden over het algemeen niet beslist door geneuzel op de vierkante millimeter en het zoeken naar de juist constructie en dus de bordjes op gemanipuleerde kaarten. Wedstrijden als de Coppa en de Limburgia zijn rij-rallies welke worden beslist door het samenspel van bestuurder en navigator op de vele regularities. Na het corrigeren van de tripmaster, deze had op de tripcheck ineens een aardige afwijking ten opzichte van de snelweg en de Limburgia, waren we vol vertrouwen dat we klaar waren voor de wedstrijd.
Op donderdagochtend was het dan zo ver, in 3 dagen vanuit Maastricht via Karlsruhe en Dornbirn naar de finish in Munchen op zaterdagavond. Na een korte verbinding via de snelweg kwamen we in het wedstrijdgebied ten zuiden van Maastricht terecht en hier werden we direct geconfronteerd met de eerste regularity van de dag. Via de routebeschrijving op de kaart was het een kwestie van goed lezen en bleek de regularity niet lastig te zijn, conform tripmaster en tijdtabel kwamen we keurig op tijd (enkele seconden afwijking) bij de GTC. Na de eerste regularity volgde een deel kaartopdrachten gevolgd door pijlen kortste route punten één na kortste route. Via pijlen met barricades en een grensbenadering kwamen we bij de start van de 2e regularity. Wederom was het een kwestie van goed opletten in verband met de grensbenadering maar dit leverde geen problemen op en wederom kwamen we volgens de tripmaster keurig op tijd binnen bij de GTC. Na deze regularity eindigde het traject bij de lunch. Zoals altijd hadden we het kunnen weten, Rene heeft altijd een trucje voor de TC-IN van de lunch en ook in de Coppa past hij dit toe. Vlak voor de lunch moest je een Pijl-B rijden, door de aanwezigheid van deze pijl vergat iedereen spontaan om zo dicht mogelijk bij de grens te rijden en voor zover ons bekend schreef iedereen hier 1x keer de J in plaats van 2x. Naast deze onoplettendheid misten we ook nog een langrijder waarmee we in de ochtend 2 bordjes niet hadden.
Na een goede lunch met een snelle tankstop om ook de auto weer van de nodige brandstof te voorzien trokken we verder naar het zuiden. Via een routebeschrijving op de kaart, een ingetekende lijn en traject pijlen kortste punten één na kortste begaven we ons naar de start van regularity 3. Tijdens deze regularity moest een klein hoekje worden gereden nadat men onder de snelweg door was gegaan. Helaas reden we deze kleine weg, welke overging op een gravelpad, in eerste instantie voorbij en verloren we kostbare seconden. Toen we weer op de doorgaande weg kwamen zaten we helaas achter een hopeloos langzame tourklasser waardoor we het verlies niet meer goed konden maken. Nu moesten we scherp zijn want iedere regularity welke we zouden verprutsen kon ons duur komen te staan. Na een lang pijlen kortste punten één na korste traject kwamen we bij regularity 4 welke geen problemen met zich mee bracht, na deze regularity reden we via enkele kaartfragmenten volgens pijlen kortste punten één na kortste route naar het hotel in Karlsruhe. Na een lange dag (bijna 12 uur sturen) begaven wij ons naar de bar en het aansluitende dinner voor wat welverdiende ontspanning.
Zoals bekend in de wedstrijden van Rene en Rudolf volgt de uitslag van de dag pas vroeg in de volgende ochtend en tot onze verbazing stonden we 2e algemeen voor aftrek van de slechtste regularity (virtueel dus op 1). We konden Harry Rupert en Rutger Kwant (in onze ogen de grootste kanshebbers) in ieder geval goed volgen. Op dag 1 hadden we in de ochtend 2 bordjes gemist en waren we in de middag met slechts 1 andere deelnemer foutloos. Tot onze verbazing zaten we er echter wel op alle regularities flink naast. De enige regularity waar we goed zaten was juist de regularity waarvan de dachten hem te hebben verprutst door de letter F en de tourklasser (regularity 3). Op basis hiervan hebben we dus een globale rekensom gemaakt van de afwijking en de tripmaster dus maar terug gezet naar de calibratie voorafgaand aan de tripcheck. Helaas was het natuurlijk niet meer met zekerheid te zeggen of het goed was en dit zorgde wel voor enige spanning in de auto tijdens dag 2, we wisten namelijk dat we vandaag nog 4 regularities voor de kiezen zouden krijgen dus onze goede klassering kon zomaar onder druk komen te staan.
Dag 2 begon na een verbinding op bol-pijl direct met een leuke grap van de uitzetter. Regularity 5 en 6 waren in elkaar verweven dus de finish van regularity 5 was direct de start van regularity 6 en dit bracht uiteraard de nodige spanning mee. De start van regularity 5 was in een grensbenadering bergop met verschillende haarspelden en toen we een auto in een buitenbocht zagen zochten we hier niets achter tot we op het laatste moment vlak voor de auto het bordje met daarop een stempel teken zagen staan. De auto bleek een bemande stempel te zijn, helaas stond deze dermate ver van de weg af en hadden wij de auto al ingestuurd in de bocht dat Rogier besloot uit te stappen om de stempel snel te halen. We dachten de pineut te zijn maar gelukkig kwam hierna een lang recht stuk en stond de GTC pas een heel eind verderop. Toen we het vlaggetje van het meetpunt zagen direct alle systemen op 0 gezet en de nieuwe regularity gestart. Deze vertrok je uiteraard met een flink aantal seconden achterstand in verband met het noteren van de tijd bij de finish van regularity 5, de start van regularity 6 was natuurlijk hier al voor bij het vlaggetje van het meetpunt van de finish van 5. De rest van regularity 6 was prachtig qua omgeving en rijden maar had kaartleestechnisch weinig uitdagingen en we reden de prachtige valei in de naar de finish van regularity 6. Na een vervolg van de grensbenadering en een lang pijlen kortste punten één na kortste traject kwamen we bij regularity 7. Een regularity met een zelfstart en zelffinish dus de truc was de regularity zo nauwkeurig mogelijk rijden en vervolgens zelf de rijtijd in seconden uitrekenen. Na bijna 25 kilometer kwamen we bij de finish van de regularity en begon het rekenen, hoeveel zouden we optellen in verband met afsnijden en dergelijke. Na de regularity reden we wederom via pijlen kortste route punten één na kortste naar de lunch.
Bij het vertrek van de lunch begon regularity 8, de laatste regularity van de wedstrijd. De truc van deze regularity was het feit dat hij een zelfstart had op de vertrektijd bij de lunch maar je kreeg de boeken al 10 minuten voor je starttijd dus je moest wachten op de juiste tijd en dan pas gaan rijden (wat wij toch diverse deelnemers in de expertklasse verkeerd hebben zien doen).
Via een ingetekende lijn met barricades en een lang bergachtig traject pijlen kortste route punten één na kortste route reden we door Zwitserland en via een prachtig dal richting Liechtenstein om vervolgens Oostenrijk binnen te rijden. In een hotel met een prachtige 360 graden bar op de bovenste verdieping besloten we de avond met een lach, het was een prachtige route met fantastische wegen!
Op zaterdag werden wij wakker en na een snelle blik op de stand zagen we dat de afwijking op de regularities vele malen beter was, we waren er noch niet maar de schade was veel minder groot. Helaas hadden we op vrijdagochtend 1 bordje gemist en hierdoor waren we gezakt naar de 3e plaats in een volledig Nederlandse top 3 met nog altijd Harry Rupert en Rutger Kwant fier aan de leiding (virtueel 4e na aftrek van de slechtste regularity).
De laatste wedstrijddag begon met een bol-pijl traject via diverse prachtige bergdorpen, kleine passen en groene bergweides naar de voet van de Faschinajoch, het hoogste punt van de rally! Helaas wisten wij op dat moment nog niet dat wij de rest van de dag zouden doorbrengen aan de voet van de Faschinajoch. Toen we van de pas afkwamen reden we het dorpje Au in moesten wij onze weg vervolgen naar het dorpje Schnepfau. Bij aankomst beneden in het dorp zag ik nog een andere weg in het dorp naar beneden komen en vastberaden om alle letters vandaag te vinden vroeg ik Paul te keren om deze weg ook nog te rijden. We reden een mooi groot parkeerterrein op om te keren en ik keek nogmaals op de kaart. Ik zag in de bocht van de weg boven in het dorp een hoogtepunt en zag dus dat er op de kaart geen 2e weg lag maar deze werd onderbroken door de punt. Ik gaf aan dat we toch verder reden en toen we het parkeerterrein afreden reden we helaas de tank lek. Einde wedstrijd voor ons, een goed resultaat konden we vergeten.
Na wat overleg met onze vaste monteur, Mark Maas van Special Car Care, welke in Nederland op zijn verjaardag de service bij de Rally van de Grensstreek voorzag besloten we dat de enige oplossing afslepen en repatrieren was. Na ongeveer een uur kwam de sleepwagen ons oppikken van wellicht de mooiste plek waar we hadden kunnen stilvallen. Gelukkig wist de wegenwacht een adresje op circa 3 kilometer van de plek waar we stil waren gevallen, een Alfa Romeo dealer, wie had dat kunnen bedenken. Gelukkig liep het pas tegen het einde van de ochtend toen we bij de dealer aankwamen, maarja het was het laatste mooie weekend dus het hele dorp was nog een dagje skien op de gletsjer. Na een nummer van de garagist te hebben gevonden op Google probeerde ik hem te bereiken en na een lange tijd proberen nam er iemand aan, hij bleek thuis te zijn en boven de garage te wonen. We hebben de auto op de brug gezet en door overdruk te creëren via de vuldop spoten we met luchtdruk de laatste restjes uit de tank. Met vloeibare polyester hebben we vervolgens het gat gerepareerd dit circa twee uur laten drogen. Na een kleine hoeveelheid benzine in de tank te hebben gegooid bleef de polyester reparatie volledig droog en zijn we, van tankstation naar tankstation, met zo min mogelijk druk in de tank naar het finishhotel in Munchen gereden.
Helaas waren we hier iets eerder dan gepland en hadden we zo goed als de hele dag niet gereden. Uiteindelijk werden we 16e van de 20 deelnemers in de Expertklasse en hielden we ons vast aan het feit dat we ondanks een winterstop van 6 maanden koud in de auto hebben kunnen stappen en goed zijn meegekomen in de wedstrijd. Pech zit in een heeeeeeeeel klein hoekje!
Gefelicteerd Harry Rupert en Rutger Kwant, een fantastische overwinning. Eindelijk weer eens een Nederlande overwinning in de Coppa d'Europa. Ondanks de historie van de Coppa d'Europa is het een wedstrijd welke (net als de Limburgia) meer Nederlandse deelnemers mag hebben, met recht een wedstrijd van formaat en wellicht een van de mooiste rij-rallies in Nederland.
Ps. Marcel en Dustin zijn helaas de eerste 2 dagen geplaagd door problemen met de brandstoftoevoer en meer tijd bij lokale garagisten binnen gezeten dan bordjes gevonden (met als resultaat een 18e plaats). Op zaterdag hebben zij nog lekker gereden en zo toch een goed gevoel over gehouden aan de wedstrijd.
Nu voorbereiden op de Legend wedstrijden. Tijdens het laatste weekend van mei starten we in de Legend ELE Rally en de komende weken bepalen we de rest van de agenda maar deelname aan de Legend Markthuys Rally (onderdeel van de GTC Rally) staat ook al vast.
Mocht je willen komen kijken tijdens de Legend ELE Rally in en om Eindhoven op 26 en 27 mei aanstaande, laat het ons dan weten. Zodra er meer informatie en een tijdschema is laten wij dit weten.
